zajęcia artystyczno - ceramiczne oraz terapeutyczne dla dzieci

ZAJĘCIA CERAMICZNE W PASJONARNI TO:

* aktywne i twór­cze spę­dze­nie wol­nego czasu,
* odkry­wa­nie nowego spo­sobu patrze­nia na oto­cze­nie i na sztukę,
* reali­zo­wa­nie wła­snych pomy­słów, wyra­ża­nie uczuć i pragnień,
*roz­wi­ja­nie zain­te­re­so­wań i wyobraźni oraz kształ­to­wa­nie wraż­li­wo­ści artystycznej,
* ćwicze­nie cier­pli­wo­ści, kon­cen­tra­cji, pre­cy­zji i ko...n­se­kwen­cji w two­rze­niu przed­mio­tów ceramicznych,
*odkrywanie i doskonalenie zdolności manualnych

Udział w zajęciach cera­micz­nych pomaga w pro­ce­sie inte­gra­cji dziecka, jego uak­tyw­nia­nia i otwie­ra­nia się . Stwa­rza moż­li­wość odre­ago­wa­nia emo­cji, czy doświad­czeń, a także poko­na­nia swo­ich sła­bo­ści. Samo­dzielne two­rze­nie uczy odpo­wie­dzial­no­ści za wyko­nane zada­nia, wyzwala spon­ta­nicz­ność i eks­pre­sję, a zara­zem ukie­run­ko­wuje ener­gię dziecka.

Zapraszamy serdecznie
Prowadząca: instruktor I stopnia "Ceramika w edukacji artystycznej i terapii" mgr Monika Adamczyk

CERAMIKA

Co o wytworach plastycznych wykonywanych przez osoby z zaburzeniami fizycznymi i emocjonalnymi, o procesie terapii oraz o tworzywie sądzi B. Zborucka, artysta ceramik, instruktor zajęciowy z Lubina?
„(...) dla osoby zaburzonej emocjonalnie glina może być surowcem, za pomocą którego da się wyrazić wszystko to, czego nie można wyrazić werbalnie, czy w inny sposób. Składają si...ę na to naturalne właściwości gliny, która pozwala się z łatwością modelować, tzn. łatwo z niej budować, z także zniszczyć to, co się zbudowało, uformować z tego bryłę i budować na nowo. Daje to możliwość odciśnięcia lub przetransformowania każdego wrażenia czy uczucia, zarówno tego wyraźnie uświadomionego, jak i błąkającego się na granicy intuicji. (...) Ale sama ekspresja nie wystarczy - jeśli praca ma przetrwać wypały, suszenie, szkliwienie itp. Konieczne jest przestrzeganie reżimów technologicznych. Reżim ten narzuca sama glina - SAM MATERIAŁ A NIE TERAPEUTA (...)
To z góry ustawia problem odpowiedzialności (...), kształtuje postawę: „nikt nie może ponosić odpowiedzialności za podjęte przeze mnie działanie”(Rozmus, 1993, s. 52, 55-56).
U osób upośledzonych umysłowo, szeroko stosowane jest również malowanie - w tym całymi dłońmi, palcami, stopami (Piszczek, 1997), rysunek, kompozycje wykorzystujące różnorodne materiały, odlewy gipsowe (Garda -Łukaszewska, Szperkowski, 1997) i inne - w tym łączenie gliny z farbami, wodą i innymi surowcami.

Lepienie z gliny jest formą arteterapii. Jest to zajęcie wyciszające, uspokajające, synchronizujące pracę półkul mózgowych. Może być formą terapii, która doskonale się sprawdza również w pracy z osobami nadpobudliwymi i z upośledzeniami.

Pracując z gliną możemy wyrazić siebie, odkryć swe ukryte talenty, skontaktować się z emocjami i wyrazić je, a także zobrazować swe marzenia. Wszystko to przyczynia się do podniesienia poczucia własnej wartości.

Dzięki pracy z gliną ręce nabierają większej sprawności manualnej, co jest szczególnie pożądane przy rehabilitacji osób niepełnosprawnych, oraz przygotowaniu dzieci do nauki pisania i wykonywania manualnych zadań w szkole.